LET OP: Dit reisprogramma is enkel bedoeld als indicatie. Het programma kan variëren, afhankelijk van de plaatselijke ijs- en weersomstandigheden en om zoveel mogelijk gelegenheden te bieden om wilde dieren te zien. Het definitieve programma wordt bepaald door de expeditieleider aan boord. Flexibiliteit is cruciaal voor expeditie cruises. De gemiddelde vaarsnelheid van m/v Ortelius is 10,5 knopen. Helikoptervluchten: Tijdens deze reizen zullen we onze passagiers meestal aan land brengen per Zodiac. We zullen echter ook twee helikopters gebruiken voor landingsplaatsen waar de Zodiacs niet gebruikt kunnen worden. Mogelijke kandidaten (zonder garantie) voor helikopterlandingen zijn Cape Evans (de hut van Scott), Cape Royds (hut van Shackleton), de Ross Ice Shelf in de Bay of Whales , Peter I-Island en de Dry Valleys. We hebben vijf landingen per helikopter gepland maar hoe veel het er in de praktijk zullen zijn, en hoe lang deze vluchten zullen zijn, is niet te voorspellen. De helikopters bieden een groot voordeel op deze reis en kunnen ons helpen om bepaalde landingsplaatsen te bereiken die anders ontoegankelijk zouden zijn, door bijvoorbeeld dik ijs. Dit wordt een echte expeditie, in de letterlijke zin van het woord. De route voert ons door het meest afgelegen gebied ter wereld en de reis wordt gedicteerd door de vaak extreme ijs- en weersomstandigheden. Deze omstandigheden kunnen snel veranderen en dit alles zal een impact kunnen hebben op de gehele reis, maar vooral op de helikopteroperaties. Passagiers moeten dit begrijpen en accepteren. Veiligheid is onze eerste prioriteit en we kunnen daar geen compromissen in sluiten. Het schip is uitgerust met twee helikopters maar in het geval één helikopter niet kan vliegen, bijvoorbeeld vanwege een technische storing, dan zal de volledige helikopteroperatie kunnen worden stilgelegd of zelfs worden geannuleerd. Er moet immers steeds één helikopter ter ondersteuning van de andere kunnen functioneren. Er kunnen geen garanties worden gegeven of claims worden geaccepteerd. Speciale opmerking: Het oversteken van de datumgrens Afhankelijk van de reisrichting over de Internationale Datumgrens wordt er een dag verloren of gewonnen. (Westwaarts gaande wordt er een dag gewonnen, oostwaarts een dag verloren.) Houdt hier rekening mee wanneer u de totale reistijd berekend. De opgegeven dagen in het reisprogramma zijn de werkelijke reisdagen.

Vaar mee naar de zuidelijke regionen van het Antarctic Peninsula, Peter I Island, de Bellingshausen en Amundsen Sea in de Ross Sea. Bezoek de Ross Ice-shelf, de Dry Valleys, McMurdo Station, Macquarie Island, Campbell Island en de historische hutten van Scott en Shackleton.

Dag 1: Nieuw-Zeelands meest zuidelijke stad

De reis begint in Bluff, de meest zuidelijke stad van Nieuw-Zeeland. Vanaf hier varen we voorbij de grenzen van de bewoonde wereld, naar de ongetemde en koude regionen van het diepe zuiden.

Dag 2: Varend tussen de zeevogels

Op deze eerste dag op open zee volgen talrijke zeevogels het schip, op weg naar Campbell Island.

Dag 3: Campbell’s rijke vogel leven

We verwachten een bezoek te brengen aan het ‘Sub-Antarctic New Zealand Reserve’ en UNESCO Werelderfgoed-site Campbell Island, met een weelderige flora. Ook de fauna op Campbell Island is geweldig, met een grote kolonie Noordelijke koningsalbatrossen op het grootste eiland en broedende Grote-, Campbell-, Grijskop-, Wenkbrauw- en Roetkopalbatrossen op de omliggende eilanden. Er leven ook drie pinguïnsoorten, de Oostelijke  rotspinguïn, de Grote kuifpinguïn en de  Geeloogpinguïn.

In de 18e eeuw werden de zeehonden op de eilanden door de  jacht met uitsterven bedreigd maar de populaties zeeolifanten, pelsrobben en zeeleeuwen hebben zich gelukkig weer  hersteld.

Dag 4: Naar het zuidoosten

We varen in zuidoostelijke richting, richting Macquarie Island, terwijl we weer gevolgd worden door talrijke zeevogels.

Dag 5: Macca, oftewel Macquarie Island

Macca, zoals Macquarie Island ook wel genoemd wordt, werd pas in 1810 ontdekt door de Australische zeehondenjager Frederick Hasselborough.
Het is een Tasmaans natuurreservaat en sinds 1997 een “World Heritage Site”. De ‘Australian Antarctic Division’ heeft een permanent onderzoeksstation op het eiland, onder andere vanwege de enorme dierenrijkdom. Vier soorten pinguïns: Konings pinguïns, Ezels, Rotspinguins en bijna een miljoen broedparen van de endemische Schlegels pinguïn. Zeeolifanten en meerdere pelsrobsoorten, waaronder de Nieuw-Zeelandse pelsrob komen ook voor.

Dag 6 - 8: Weer op de open oceaan

We varen weer door de onmetelijke zuidelijke Oceaan. Zeevogels zijn uitbundig aanwezig in dit gebied en we hopen op goede zeecondities.

Dag 9: De winderige Balleny Islands

De geplande route passeert Sturge Island, om een indruk kunnen krijgen van dit afgelegen en door de wind gegeselde eiland, waarna we de Zuidpoolcirkel weer passeren.

Dag 10: Naar het Antarctisch Continent

Ondertussen zijn we veteranen van de oceaan geworden. Vandaag varen we de gehele dag richting het Antarctische Continent.

Dag 11: De bewoners van Cape Adare

We pogen aan land te gaan bij Cape Adare, de plaats waar voor het eerst mensen op het Antarctische Continent overwinterden. De hut waar de Noor Borchgrevink verbleef in 1899 wordt omringd door de grootste kolonie Adéliepinguïns ter wereld!

Dag 12: Cape Hallet

Varend langs de westkust van de Ross Sea doen we mogelijk een poging om te landen in het bijzondere en beschermde gebied van Cape Hallet, waar een grote kolonie Adéliepinguïns huist.

Dag 13: Het onverwoordbare Inexpressible Island

Wanneer de ijssituatie gunstig is landen we op Inexpressible Island, een eiland van historische betekenis vanwege de minder bekende “Northern Party” van Scott’s expeditie. Er bevindt zich hier ook een grote Adéliepinguïn kolonie.

Wanneer de ijscondities de doorgang tot Terra Nova Bay verhinderen, dan varen we verder door richting het zuiden, naar de indrukwekkende Drygalski Ice Tongue.

Dag 14 - 16: Hoogtepunten van de Ross Sea

Langs de Ross Ice Shelf varend is het plan om Ross Island te bezoeken. Op dit eiland, met op de achtergrond Mount Erebus, Mount Terror en Mount Byrd, bevinden zich meerdere beroemde plekken die een dramatische rol hebben gespeeld in de Britse expedities van de vorige eeuw, zoals Cape Royds met de hut van Ernest Shackleton.

We willen hier ook Cape Evans bezoeken, met de hut van Robert Falcon Scott. Vanuit Hut Point vertrokken Scott en zijn mannen richting de Zuidpool. Als het ijs de toegang tot dit gebied blokkeert maar de weersomstandigheden verder wel gunstig zijn, kunnen we de helikopters gebruiken om op een of meerdere plaatsen in dit gebied aan land te gaan.

We proberen ook het Amerikaanse ‘McMurdo Station’ en zijn Nieuw-Zeelandse equivalent, Scott Base te bezoeken. Vanuit ‘McMurdo Station’ willen we een 10 km lange, stevige wandeling aanbieden naar Castle Rock, waar we een geweldig uitzicht hebben over de Ross Ice Shelf, in de richting van de Zuidpool.

We verwachten ook met de helikopters in Taylor Valley te maken, een van de Dry Valleys. Nergens anders op aarde lijken de omstandigheden zo op Mars als hier.

Dag 17 - 18: De epische Ross Ice Shelf

Ons volgende doel is om de Ross Sea vanuit het oosten binnen te varen. We naderen de Ross Ice Shelf in de Bay of Whales bij Roosevelt Island. Deze shelf, de grootste in de wereld, is een drijvende massa landijs met een wel 30 meter hoge ijsrand.

De Bay of Whales, (door de Amerikaanse vliegenier Richard E. Byrd in 1934 vernoemd naar president Franklin D. Roosevelt) maakt deel uit van de Ross Ice Shelf, vele reusachtige ijsbergen drijven hier rond. De Noorse poolreiziger Amundsen vond hier een doorgang tot het continent, op weg naar de Zuidpool, welke hij uiteindelijk bereikte op 14 december 1911.

Ook de Japanse poolreiziger Nobu Shirase had in 1912 een kamp in dit gebied, bij Kainan Bay. Wanneer de omstandigheden het toelaten zullen een poging doen om per helikopter op de Ross Ice Shelf te landen.

Gedurende dit deel van de reis passeren we ook de Internationale Datumgrens.

Dag 19 - 25: Uitzichten over de Amundsen Sea

Deze dagen varen we door de Amundsen Sea, langs en door de buitenste randen van het pakijs, terwijl we profiteren van de westwaartse Antarctische kuststroming. Het pakijs varieert van jaar tot jaar, het is nooit hetzelfde en wanneer het aanwezig is zullen we er zeker van profiteren. Het is een ongelofelijk schouwspel en een echte ervaring. Vaak zijn er in de buurt van het pakijs ‘loslopende’ Keizerspinguïns te zien, grote groepen zeehonden op ijsschotsen en ook Orka’s en Dwergvinvissen.

Dag 26: Een zeldzame blik op Peter I Island

Het in het Noors genoemde Peter I Øy, is een onbewoond vulkanisch eiland in de Bellingshausen Sea. Het werd in 1821 ontdekt door Fabian von Bellingshausen en vernoemd naar de Russische Tsaar Peter I. Het wordt geclaimd door Noorwegen maar als zelfstandig territorium beschouwd.

Het wordt slechts zelden door passagiersschepen bezocht vanwege de afgelegen locatie en de extreme natuurelementen in dit gebied. Als de weersomstandigheden het toelaten zullen  we een helikopterlanding proberen te maken op de vergletsjerde noordzijde van het eiland.

Dag 27 - 28: Varend door de Bellingshausen Sea

We varen door de Bellingshausen Sea, de koers gezet naar het Antarctic Peninsula.

Dag 29: Door de Pendleton Strait

We bereiken het Antarctisch Schiereiland dicht in de buurt van de Zuidpoolcirkel. Wanneer de ijssituatie het toestaat varen we door de Pendleton Strait en proberen we op het zuidelijke puntje van het zelden bezochte Renaud Island te landen. Hier hebben we spectaculaire uitzichten op de ijsbergen in dit surrealistische, door sneeuw en ijs beheerste landschap.

Dag 30 – 32: Naar het noorden over de Drake

De komende twee dagen op de Drake Passage kunt u het zeemansleven vanuit het perspectief van de eerste poolreizigers lichtelijk meebeleven: een stevige bries, rollende golven en mogelijk al een walvis die plotseling opduikt en een ademspuit laat zien.

Na de Antarctische Convergentie – Antarctica’s natuurlijke afbakening, die gevormd wordt waar koude noordwaartse oceaanstromingen en warmere sub-antarctische stromingen elkaar ontmoeten – bevinden we ons in de “Circum-Antarctic Upwelling Zone”.

Niet alleen het zeeleven maar ook het vogelleven verandert vanaf nu: verschillende albatrossoorten en stormvogels vertonen zich vrij plotseling: Grote albatrossen, Grijskopalbatrossen, Wenkbrauw albatrossen, Roetkop albatrossen maar ook Kaapse duiven en Zuidelijke stormvogels kunnen hier gezien worden.

Dag 33: Helemaal het einde: Ushuaia

Aan ieder avontuur, hoe mooi ook, komt uiteindelijk een einde. U monstert af in Ushuaia, met als bagage de diepe indrukken die deze bijzondere reis en de ruige natuur op u gemaakt hebben.